Ο σκύλος τρέχει στην πόρτα και γαυγίζει, για να ειδοποιήσει ότι κάποιος είναι απ’έξω.
Εμείς σκεφτόμαστε πόσο υπερήφανους μας κάνει όταν συμβαίνει αυτό!
Πολλές φορές ενισχύουμε αυτή την πράξη κιόλας με λέξεις ή ήχους που προκαλούν τον σκύλο να ερεθιστεί παραπάνω με την διαδικασία αυτή.
Γράφει ο Δημήτρης Γραμματικάκης, Πτυχιούχος εκπαιδευτής σκύλων, Σύμβουλος καθημερινής συμβίωσης, Ιδιοκτήτης pet Driver, Ιδρυτής Homefreetraining

Τι συμβαίνει, όμως, όταν ο σκύλος μας πηγαίνει στην πόρτα να γαυγίσει θέλοντας να διώξει τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από την πόρτα και εμείς δεν το θέλουμε, επειδή είναι κάποιος γνωστός μας; Τι θα γίνει, αν ο σκύλος κάνει λάθος και επιτεθεί;
Ο σκύλος μας δυστυχώς, γνωρίζει την ίδια διαδικασία και το κάνει πάντα, ασχέτως αν σε εμάς είναι επιθυμητό, ή όχι.
Να έχουμε στο μυαλό μας ότι ο σκύλος μας έχει λίγο ως πολύ στο DNA του τη φύλαξη του χώρου. Οπότε, ίσως δεν χρειάζεται να ενισχύσουμε το ένστικτό του με άσχημο τρόπο, από τη στιγμή που δεν ξέρουμε καν τον τρόπο που εκπαιδεύονται οι σκύλοι – φύλακες. Γνώριμη πληροφορία είναι ότι κάποιες φυλές σκύλων -ιδίως μεγαλόσωμες- έχουν την ταυτότητα του φύλακα και αυξημένο το ένστικτο της προστασίας/φύλαξης. Ένα ένστικτο που κανείς δεν μπορεί να «κατηγορήσει», ένα ένστικτο που βοηθά τον σκύλο να είναι πνευματικά υγιής, καθώς τον κάνει να νιώθει χρήσιμος και ικανός να προστατεύσει το περιβάλλον στο οποίο ζει.
Δεν χρειάζεται, όμως, να δείξουμε στον σκύλο μας ότι είναι ατρόμητος, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι. Δεν χρειάζεται να κινδυνεύσει για εμάς σε μια περίπτωση ανάγκης. Κυρίως για τους λόγους που αναφέρει ο οργανισμός Centers for Disease Control and Prevention (CDC) για την προστασία των ανθρώπων:
1 Σκύλος που επιτέθηκε/δάγκωσε μπορεί να χαρακτηριστεί επιθετικός και επικίνδυνος, και να θανατωθεί.
2 Σκύλοι που περνούν από εκπαίδευση φύλαξης δεν καλύπτουν το ποσοστό επιτυχίας που νομίζουμε. 7 στους 10 σκύλους φύλακες απέτυχαν να περάσουν την εκπαίδευση και δυο από τους τρεις που την πέρασαν, δεν έκαναν αργότερα αυτό που έμαθαν σωστά.
3 Τα περισσότερα περιστατικά δαγκώματος σε ανήλικους σημειώθηκαν από σκύλους που είχαν περάσει εκπαίδευση φύλαξης*.
Πλέον, από τη στιγμή που ο σκύλος έχει γίνει ενεργό μέλος της οικογένειας και ζει μέσα στον χώρο μας, αυτομάτως ενισχύθηκε το ένστικτο της προστασίας του σπιτιού και των ανθρώπων του, δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω.
Η «δουλειά» του είναι να ειδοποιήσει ότι κάτι συμβαίνει, ώστε να αναγκάσει τον παρείσακτο να υποχωρήσει.
Εάν, όμως, χρειαστεί να επιτεθεί/δαγκώσει, θα το κάνει μέχρι να πάρουμε μέρος κι εμείς για να λήξει η απειλή. Ποτέ δεν αφήνουμε τον καλύτερό μας φίλο να κινδυνεύσει παραπάνω. Εάν έχουμε στο μυαλό μας να προστατευτούμε περισσότερο για να νιώσουμε ασφάλεια, θα πρέπει να εξοπλίσουμε το σπίτι μας με τα απαραίτητα μέτρα προστασίας (κάμερες, συναγερμός, πόρτα ασφαλείας, συνδρομή σε εταιρεία security), που θα προφυλάσσουν εμάς, τον χώρο μας αλλά και τον σκύλο μας.
Ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, πλέον είναι δίπλα μας ως ισότιμο μέλος και βρίσκεται μέσα στο σπίτι, οπότε να είμαστε σίγουροι ότι αν έχει το ένστικτο της φύλαξης, θα το χρησιμοποιήσει όταν νοιώσει την απειλή, με κάθε κόστος. Ένα ένστικτο που μπορεί να μας φέρει σε δύσκολη θέση αν το εκπαιδεύσουμε λανθασμένα.
Τέλος ας εχουμε στο μυαλό μας πως ο υπεύθυνος για οποιοδήποτε περιστατικό που θα πράξει ο σκύλος είναι ο κηδεμόνας/κάτοχος του σκύλου κάτι που δεν είναι ευρέως γνωστό.
Κλείνοντας καλό είναι να γνωρίζουμε πως είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε αναρτημένη πινακίδα με την προειδοποίηση ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΚΥΛΟΣ στην είσοδο της κατοικίας μας.
*Πηγή: Dogbite.org
Μια σκέψη σχετικά με το “Ο σκύλος – φύλακας”
Τα σχόλια έχουν κλείσει.