Η κομψή της κορμοστασιά, το ξεχωριστό ασημογαλάζιο χρώμα της γούνας της και τα μεγάλα σμαραγδένια της μάτια είναι τα στοιχεία εκείνα που σε εντυπωσιάζουν όταν πρωτογνωρίσεις μια γάτα Μπλε Ρωσική.
Γράφει ο Βασίλειος Δημάκος, Εκπαιδευόμενος Κριτής Μορφολογίας Γάτας FIFe
Υπάρχουν ελάχιστα επίσημα στοιχεία σχετικά με την προέλευση της Μπλε Ρωσικής γάτας. Υπάρχουν πάρα πολλοί μύθοι αλλά ο επικρατέστερος την θέλει να είναι μια φυσική φυλή από τα νησιά του Αρχαγγέλου στη Βόρεια Ρωσία. Από όπου και αν ξεκίνησε όμως, κατάφερε να φτάσει στην Αγγλία και τη βόρεια Ευρώπη ανάμεσα σε εμπορεύματα καραβιών γύρω στο 1860.
Ο μύθος λέει ότι αυτές γάτες ζούσαν σε άγρια κατάσταση στην εξοχή και θεωρούνταν εκλεκτό θήραμα λόγω της διπλής βελούδινης γούνας τους που οι κυνηγοί την θεωρούσαν ισάξια με αυτήν της φώκιας. Κάποιοι αναφέρουν ότι λόγω του αυξημένου θηρευτικού κινδύνου που αντιμετώπιζαν, τις έκανε πιο έξυπνες, να είναι μόνιμα σε επιφυλακή και όξυνε τις αισθήσεις τους, στοιχεία που τα βλέπουμε και σήμερα στο χαρακτήρα τους. Κάποιες φήμες αναφέρουν ότι έζησε μέσα στην πολυτέλεια καθώς και το ότι ήταν ευνοούμενη από την ίδια την Βασίλισσα Βικτωρία.
Πρόκειται για μεσαίου μεγέθους γάτες, με πάρα πολύ κομψό παρουσιαστικό. Αθλητικές και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να χαρακτηριστούν τροφαντές. Έχουν μεγάλα εκφραστικά αμυγδαλωτά μάτια σμαραγδί χρώματος και το τρίχωμα τους που καλύπτεται από έναν φωτεινό ασημένιο μανδύα έχει την υφή ενός πολύ απαλού βελούδου, πολύ πυκνό και με υπόστρωμα. Οι μικρές και οβάλ πατούσες που στηρίζουν τα ψηλά και λεπτά τους μπόδια, τις κάνει πραγματικά να μοιάζουν ότι περπατούν όπως οι μπαλαρίνες. Ένα μεγάλο χαμόγελο έρχεται να συμπληρώσει την εύχαρη εικόνα τους. Πραγματικά χαμογελάνε.
Βλέποντας από το πλάι το κεφάλι τους θα διαπιστώσουμε ότι το προφίλ τους είναι ίσιο και το πάνω μέρος το κρανίου εντελώς επίπεδο σχηματίζοντας μία κυρτή γωνία το μέτωπο με την μύτη στο επίπεδο των βλεφάτων. Η ουρά τους είναι μακριά, πυκνή και σχετικά μυτερή στο τελείωμα.
Το ντεμπούτο της στις εκθέσεις γάτας έγινε το 1875 στο Crystal Palace του Λονδίνου. Διαγωνίστηκε μαζί με τις υπόλοιπες μπλε γάτες σε μια κοινή κατηγορία. Όμως το 1912 απέκτησε την δική της κατηγορία, αφού τότε, μετά από σκληρή δουλειά πολλών ετών κατάφερε να αποκτήσει η φυλή σταθερά χαρακτηριστικά. Στην FIFe πλέον διαγωνίζεται στην 4η κατηγορία.
Οι Μπλε ρωσικές είναι γάτες ανεξάρτητες, με έντονη προσωπικότητα, φλογερό ταπεραμέντο, ζωηρές και παιχνιδιάρες. Συνάμα είναι όμως και γάτες τρυφερές, με έντονο το αίσθημα συντροφικότητας και δημιουργούν δυνατό δεσμό με τον ιδιοκτήτη τους. Αν και είναι γάτες, εκπαιδεύονται πολύ γρήγορα. Είναι πανέξυπνες, μαθαίνουν με απίστευτη ευκολία να ανοίγουν πόρτες και ντουλάπια και είναι ταλαντούχες στην επαναφορά.
Έρευνες έδειξαν ότι οι Ρώσικες μπλε συγκαταλέγονται μέσα στις 10 λιγότερο αλλεργιογόνες φυλές. Άτομα με ήπιες ως μέτριες αλλεργίες δεν θα ενοχληθούν καθόλου καθώς εικάζεται ότι παράγουν λιγότερη γλυκοπρωτείνη Fel d 1 h, η οποία ευθύνεται για τις αλλεργίες. Επίσης το πολύ πυκνό διπλό τρίχωμα μπορεί να παγιδεύει περισσότερα αλλεργιογόνα κοντά στο δέρμα της γάτας.
